Voorraad opslaan

Wat heb ik geluk gehad deze week! Met het weer bedoel ik.
Er werd alsmaar regen en onweer en donder voorspeld en het zou veel kouder worden…Maar het viel tot vandaag nog best mee.
Daarom waren Julia en ik dinsdag namiddag naar de tuin van de zoon gereden om twee emmers bonen te plukken ,twee emmers blauwe druiven af te knippen en een vracht trostomaatjes op te rapen en te plukken. Ze vielen gewoon van de struiken . Gelukkig nog eetbaar.De courgetten en de paprika’s had de zoon al meegebracht . Dat plukken en knippen is best leuk, maar dan moet je alles ook nog kuisen en verwerken.  Julia nam vanzelfsprekend een deel  mee voor haar maar het overgrote deel bleef hier.
Diezelfde avond ben ik  niet meer begonnen met kuisen van de groenten. Het is geen lolletje om anderhalf uur gebukt bonen te plukken en dat voelde ik die avond ook.
Ik heb nog het  gras afgereden omdat ik vreesde dat het de rest van de week niet meer zou lukken en de wind had gezorgd dat het droog lag.
Die avond moest ik niet in slaap gewiegd worden!!

Terwijl ik bonen plukte  knipte Julia de druiven van de ranken. Prachtige zoete trossen maar niet echt om zo te eten. Deze soort is  erg zoet, maar de pel is  redelijk “hard” en moet je uitspuwen. Ideaal om wijn te maken en dat deed de schoonpapa van de zoon. Helaas is de man een paar jaar geleden overleden en er wordt geen wijn meer gemaakt. Maar daar maak ik nu druivensap van en druivengelei. Vandaag heb ik confituur gemaakt van rabarber met druivensap. Lekkere combinatie. En de rest van het sap, nog zeker drie liter , ga ik steriliseren.

Uiteindelijk komt de voorspelling van barslecht weer vandaag uit. De hele dag buien en grijze lucht. Dus heb ik een rustdag ingelast , filmpje kijken en ondertussen wat verstelwerk doen( dat laatste komt altijd terug: zomen inleggen , een scheur zo netjes mogelijk dichtnaaien, een rits vernieuwen, knopen aannaaien… hoe doen  die kleinkinderen dat toch om hun kleren naar de knoppen te helpen ?! )


Gisteren was het echt stormachtig weer met pieken van 6à 7 beaufort aan de kust en zelfs meer op zee zelf.
De takken van de treurwilg zwiepten heen en weer!Afwisselend was er zon en kwamen er dreigende wolken over.
Maar het bleef overwegend droog en ik kon op het terras achteraan rustig de boontjes kuisen.
Dochterlief is er na haar werk omgekomen. Ik heb genoeg boontjes in de diepvries en zoon eveneens.

In het zonnetje buiten is het  leuk om groeten te kuisen.


Bij de zoon is het een super courgette jaar geweest en ook de trostomaten moeten niet onderdoen.
Een paar takjes blauwe druiven heb ik overgehouden ze zijn zo lekker zoet en de pel spuw ik maar netjes uit.


Hier het resultaat van het trekken van sap van de druiven: Een grote soepketel vol . Deze weckketel doet het werk voor jou!

16 gedachtes over “Voorraad opslaan

  1. Dan viel alle regen blijkbaar hiér.. heb al diverse keren een nat pak gehaald met het uitlaten van Jaxon!
    Van dat soort karweitjes schreef ik al vaker dat het niks voor mij is.. zóveel zou nog járen in m’n vrieskastje liggen! Ik koop af en toe wel een pondje boontjes of een trosje druiven in de winkel hehe.. het is nú nog geen oorlog.. als ik verder mag gaan op de reactie van benjamin hehe.
    Groetjesss!

    • Ja ik begrijp je, maar ik doe het graag en ik zie dat mijn kinderen het erg appreciëren als ik groenten en fruit of potten soep… kan meegeven. Ik geraak ook gemakkelijk aan groenten en fruit. Zolang je het niet moet kopen is het de moeite om het te verwerken.
      Ja er zijn dagen dat het weer aan de kust beter is dan in het binnenland ,maar vandaag ( zaterdag ) is een echte regendag .

    • O dat doet me denken aan de Koreaanse oorlog in de jaren 50. De mensen (ook mijn ouders) gingen massaal aan het hamsteren. En voornamelijk deze dingen die ze tekort kwamen in Wereldoorlog II .Ik heb stapels koffie,meel,suiker,zeep,kaarsen….in de kast zien liggen. Zelfs in de linnenkasten werden allerlei niet bederfbare goederen verstopt. Ik was toen 10 jaar en de schrik sloeg me om het hart dat er oorlog zou komen. Ik had al die oorlogsverhalen talloze keren mogen aanhoren. De mensen moesten de spanningen en de angst van de oorlogsjaren van zich af vertellen. Ik weet veel van de oorlog maar niet door ondervinding maar door de verhalen die ik gehoord heb op winteravonden . Buren en vrienden kwamen veel bijeen . TV bestond toen ook nog niet.
      Onbewust ben ik dus altijd aan het hamsteren, hahaha, maar ik doe al die dingen ook graag en het is niet voor mij alleen hé!

  2. Groenten had ik maar in kleine hoeveelheden maar druiven massa’s.Heb al 2 grote emmers verwerkt maar er hangen zeker nog 4 grote emmer vol aan.Ik maak er ook druivensap en gelei van en nadien komen de kiwi’s maar wacht altijd tot het een eerste keer gevroren heeft dan zijn ze heel zoet.Rust jij nu maar een paar dagen want j hebt een huzarenwerk tot een goed einde gebracht

    • Ja jij zit bepaald ook niet stil! Het leuke is dat mensen graag het teveel wat zij hebben willen delen met een derde. Moest ik dit allemaal moeten kopen dan begin ik er niet aan. Maar nu neem ik echt een rustig weekend en het slechte weer van vandaag ‘(zaterdag ) helpt hier ook aan mee ,hahaha!

  3. Bonen kuisen en steriliseren (later invriezen) … ik zie het mijn moeder nog doen toen mijn vader van ’t veld kwam met emmers vol. Ze had er zo’n hekel aan, want het bleef natuurlijk niet bij bonen alleen. Je mag raden waarom ik zelf nooit een groentetuin wou! Maar ik vind het wel leuk om de mooie oogst en foto’s van andere tuinders te zien.

    • Ja ik heb het van thuis uit ook altijd gezien en bij de familie van mijn moeder ook. Zelf heb ik 18 jaar een hele grote moestuin gehad samen met nog drie anderen op een stuk bouwgrond van ruim 1000m2. Ik deed dat graag en toen had ik hulp van mijn kinderen en later van de kleinkinderen. Het was een uitlaatklep voor het geestelijk belastend werk wat ik deed. Ik kon daar alle werkdruk van me afzetten.en ook de zorgen voor mijn ouders . Mijn vader stierf op drie maanden tijd aan een kwaadaardig gezwelletje in zijn rug en mijn moeder heeft 12 jaar gevochten tegen leukemie! Op het einde was het kliniek in en dan weer naar huis (= bij mij, waar ze ook is gestorven)

      • Dat het een uitlaatklep kan zijn, dat begrijp ik maar al te goed. Dat is het bij mijn zoon ook. Mijn moeder had een winkel, 6 dagen op 7 open, een gezin met 3 kinderen dat voor haar eigenlijk te zwaar was (zij was geestelijk niet sterk, kampte dikwijls met depressies). En dan in de avonduren en haar schaarse vrije tijd nog gaan steriliseren. Ik heb het mijn vader dikwijls kwalijk genomen. Voor hem was het een uit de hand gelopen hobby waar hij haar mee belastte. En mijn moeder deed braafjes wat van haar verwacht werd, want zo ging dat in die tijd.

      • Bij mij was het een hobby maar ik was ook veel alleen, gezien mijn man veel en lang werkte en zeker al de weekends. Geleidelijk groeide die hobby en iedereen hielp je aan materiaal want je hebt een ketel nodig en bokalen enz…Het tuinhuis werd algauw een stapelplaats met rondom houten rekken voor al die bokalen en dat stond daar “uit de weg” en weet je , vriendinnen kwamen helpen met het kuisen van groenten en fruit. Ze bezorgden met zelfs allerlei groenten en fruit. Zij vonden het plezant om een namiddag te helpen met bonen kuisen of appelen schillen ,snijbonen snijden… Natuurlijk deelden ze mee .Ik heb heerlijke namiddagen beleefd op mijn terras achteraan. Voor mij was het helemaal geen karwei . Na het overlijden van mijn man 5 jaar terug ben ik begonnen met afbouwen maar toch kan ik het nog niet laten. Maar nachtarbeid (tot de steriliseertijd om was opblijven) is het niet meer. Dat gebeurde dikwijls toen ik nog werkzaam was.

  4. Het viel eigenlijk wel mee met de weer. Bij ons niet. Wij hadden toen windkracht 10. Er vielen grote pot om bij ons balkon. Kwam door de storm. Zoveel hard geregend dan harde storm erbij is geen pretje. Maar goed ik heb ergens ander neergezet. Groenten ziet prachtig uit de tuin. Lekker smaken. Het ziet goed trekken van sap van de druiven. Mooi kleurtje. Leuke foto’s weer.

Geef een reactie