Er wordt beweerd dat de seizoenen opschuiven. Ik moet het beginnen geloven als ik naar buiten kijk. Ik heb zelfs de chauffage aangestoken. Het is zo kil en vochtig binnen en zo frisjes en nat buiten.
Ik ben wellicht ook wat te hard van stapel gelopen op de dagen dat het wèl zonnig was want ik zit met een ontstoken knie en die kan best wat warmte verdragen. Ik was nochtans rustig bezig geweest om de tuin op te ruimen: vooral struiken snoeien en onkruid schoffelen. Maar ja één verkeerde beweging kan al volstaan om een ontsteking te veroorzaken. Amaai wat is dat pijnlijk. Dus vind ik het niet zo erg om nu binnen te zitten.
Al met al toch een mooie week achter de rug. Bij een bezoek aan mijn nicht ( toen de knie nog niet zo erg opspeelde)kon ik pompoenen op de kop tikken bij een buurman voor …1 euro per stuk. Zo uit de tuin geplukt en dan heb ik al een bestelling gedaan voor butternut pompoenen. Maar dat is nog wachten geblazen omdat ze nog te klein zijn. Ik zal maar weer soep maken voor de hele familie en steriliseren want de twee diepvriezen steken nu al vol.
Verder komen er hier een massa blauwe druiven binnen die heel lekker zijn . Die kan ik echt niet allemaal opeten en daar heb ik gelei van gemaakt. Trossen met tomaatjes die allemaal de diepvries invliegen om later soep van te maken of om een boerenomelet mee te maken. En dan heb ik het nog niet over de courgettes en de komkommers en de eetperen en stoofperen. Langs alle kanten stromen de groenten en het fruit hier binnen. Buurvrouw bracht onlangs een massa braambessen. Ik heb die gewassen en in de diepvries gedaan. Die kun je laten ontdooien en eten alsof je ze vers geplukt hebt.
Ja ik ben wel alleen maar kinderen en kleinkinderen delen mee en wat echt teveel is geef ik door aan een vriendin. Zij weet er ook altijd raad mee.
Op die manier vind ik het niet echt erg dat de zomer voorbij is . Ik heb er het maximum uitgehaald en ben veel op stap geweest de dagen dat het mooi weer was. Nu kan ik binnenshuis wat werk doen want dat is echt ook nodig . Sedert gisteren heb ik na drie maanden eindelijk weer de poetshulp terug ( zij had haar been gebroken bij een val met een bakfiets. Lelijke breuk met een operatie erbij) . Zij had er blijkbaar zin in want ze leek wel miss Proper . Ik moest me uit de voeten maken wilde ik geen poetsgerief in mijn nek krijgen. Duimen maar dat alles nu vlotjes blijft verlopen.
Nu nog wat rustig aan doen dat die knie vlug kan genezen. Bijvoorbeeld wat verstelwerk doen voor de kinderen dan rust die knie ook 🙂
Hopelijk blijven ze nog lang zo mooi en geven ze kleur aan de herfst.
vind je kleurrijke perken met verschillende planten.
Deze op de foto staat bij het binnenkomen van Knokke in de omgeving van de Carrefour.
