Vlak naast het hotel was er een bushalte. De volgende morgen namen we de bus en een kwartiertje later stonden we al in het centrum van Echternach.
We wandelden door de verkeersvrije winkelstraat richting marktplein. Het was nog vroeg in de voormiddag en het was helemaal niet druk . Het uithangbord van een bekende banketbakker hing nog aan de gevel , maar de zaak lijkt definitief gesloten. Jammer.
Het marktplein van Echternach , het centrale punt van deze stad. Achteraan staat het Kruis van Gerechtigheid( hieronder van dichtbij)
Het huidige stadhuis
De Orangerie, een tuin met veel sinaasappelbomen, is te vinden in de buurt van de abdij. In de tuin treft men onder meer standbeelden, bloemperken en grote terrassen aan. Achteraan staat een paviljoen dat dateert uit 1765. De beelden tegen de façade stellen de vier jaargetijden voor (info bureau toerisme). De orangerie stond vroeger vol met rozen en andere bloeiende planten. Nu is het eerder kaal te noemen!
De basiliek van Willibrordus. Een mooie maar eerder sobere kerk.
Een prachtig glasraam vertelt het leven van Willibrordus.
De St. Willibrordbasiliek dateert uit de 11e en 13e eeuw. Na zware beschadigingen gedurende het Ardennenoffensief werd hij in neoromaanse stijl herbouwd. De crypte stamt uit de Karolingische tijd en heeft waardevolle frescos uit dit tijdperk. Hier staat de rijk versierde marmeren sarcofaag met het stoffelijk overschot van de Heilige Willibrord.
Sinds de Middeleeuwen vindt op dinsdag na Pinksteren jaarlijks de Processie van Echternach plaats ter ere van Willibrord. De deelnemers van deze processie van Echternach, ook wel de springprocessie genoemd, zijn aan elkaar vastgemaakt met witte zakdoeken en springen in de maat van de processiemars naar voren, afwisselend op hun linker- en rechtervoet. Dit is in 1947 zo ingesteld omdat het toenmalige ritme (drie stappen naar voren en twee terug) voor chaos zorgde. De heilige Willibrord gold als een genezer van de Saint-Guy-kwaal: epilepsie.
Elk jaar vindt deze processie met duizenden deelnemers (ongeveer acht- tot twaalfduizend) en bezoekers plaats .
Wil je meer weten over deze katholieke missionaris : (klik)
Het gouden Evangelieboek van Echternach
Beelden van Willibrordus. Bij het rechtse beeld heeft hij de dom van Utrecht in zijn handen.
In de gewelfde kelders van de voormalige abdij is een museum ingericht voornamelijk gewijd aan het scriptorium(is de ruimte in een klooster waar monniken teksten en boeken overschreven en vertaalden) van Echternach en is er ook een afdeling over het leven van Willibrordus. In de Middeleeuwen was het scriptorium van de abdij van Echternach één van de belangrijkste in Europa. Vooral de decoratieve schilderingen in goud van de eerste letter van de evangeliën zijn fantastische kunstwerken en uniek door hun Romaanse symboliek.
Het stadspark met de tuinen van de Abdij van Echternach, die uit de 18e eeuw dateren, ligt aan de oevers van de Sûre. Een rococopaviljoen is er ook te vinden.
De Sûre vormt in Echternach de grens tussen Luxemburg en Duitsland.
Toen namen we de citybus en lieten ons voeren naar de Lac van Echternach.
Vòòr je Echternach binnenrijdt zie je een recreatiecentrum rond een kunstmatig aangelegd meer van circa 30 hectare. Bij de ingang van het meer is een grote gratis parkeerplaats.
Rond het meer is een pad voor voetgangers om te wandelen, te fietsen en aan inline skaten te doen. Op het meer kan je waterfietsen of vissen . Het meer is omgeven door 375 hectare bos, waar verschillende wandelroutes doorheen lopen.
Er is een mooi afgesloten speelplein voor kinderen en overal zijn er picknickplaatsen voorzien.De jeugdherberg biedt vele sport- en recreatiemogelijkheden en heeft een klein restaurant met een terras.
Palend aan recreatiegebied vind je de restanten van een Romeinse Villa.
Er is ook een klein museum waar getoond wordt hoe het dagelijks leven in die tijd was.
Toen…hebben we de bus genomen en zijn we hotelwaarts gereden of beter zijn we terug naar de familie gegaan waar we de avond doorbrachten.
ps. omdat ik een totaalbeeld wilde geven van Echternach voor de lezers van deze blog, heb ik sommige foto’s overgenomen van mijn vorige blog ( die met een zwart randje).
Ziet er inderdaad wel redelijk leeg uit in Echternach. Wist niet dat dat zo’n schoon stadje was!
Zooo.. dat plein ken ik alleen maar barstensvol terrasjes.. wat is het leeg! de crisis is aan Luxemburg duidelijk ook niet ongemerkt voorbij gegaan!
Een orangerie.. ik denk dat je dat toch verkeerd begrepen heb magda.. want dat is een gebouw (soms een glazen serre), waar kuipplanten voor de winter binnen gezet worden. Het heet zo (naar sinaasappelbomen inderdaad) omdat men er met exotische planten uit de tropen pronkte. die je hier normaal niet kon houden (oa. dus sinaasappelboompjes). Maar ik denk dat die planten nu nog buiten hebben gestaan.. het is nog lang geen winter hè.. en als de túin kaal was, zullen de kuipplanten het misschien niet meer zo goed gedaan hebben..! 🙂
Mooie kerk.. en de Sure ken ik wel.. die stroomt ook door Diekirch, waar ik een paar keer de tweedaagse wandeltocht Marche de l’Armée heb meegelopen.. stonden we met ons tentje op de camping aan de oever! 🙂
Groetjesss!
Ik heb de naam Orangerie niet bedacht ! De tuin en het gebouw dateren van 1736. De tuinpaden in kruisvorm en in het midden een fontein( wat toen een luxe was) zijn van de hand van architect Leopold Durand. Aanvankelijk stonden er 400 fruitbomen waar nu grasvelden zijn. Het fruit werd in de kelders van het gebouw bewaard. Ook de appelsienbomen die er aangeplant waren werden in de kelders van het gebouw bewaard gedurende de wintermaanden . Daarom wordt dit gebouw tot heden de Orangerie genoemd. Toen ik in de jaren 60 in Echternach verbleef stond deze tuin vol met rozen. Een lust voor het oog . Nu staat er in feite niets meer,het wordt alleen nog proper gehouden.
Echt wel een heel mooi stadje. Ik zou er gerust kunnen wonen. Zo rustgevend, dat het er lijkt.
Ik wilde wel in Luxemburg wonen maar mijn man niet. Hij wilde weg uit dat ” klein gat” . Toch ging hij er elk jaar graag terug naar toe.
Op vakantie gaan en er echt wonen is natuurlijk wel anders.
Ik ga bv heel graag naar Gent.. maar of ik er echt zou willen wonen, dat weet ik eigenlijk ook niet.
Een heel mooie omgeving zo te zien.
Het stadje is mooi ,maar de bossen met de mooie wandelingen zijn super. Niet voor niets wordt het Klein Zwitserland genoemd. Kijk maar eens naar een logje op mijn vroegere blog: http://dekindertjes.skynetblogs.be/archive/2015/07/24/wandelen-naar-de-schiessentumpel-8475421.html
zo stil daar, maar gezellig
mooi aan de Sûre
Ja het is er gewoonlijk rustig maar ze gaan er wel uit de bol als er festiviteiten zijn! Zo waren we verleden jaar toen er het internationaal jeugdmuziek festival was! Goeie genade , zoveel volk overal en natuurlijk ook dans en muziek.
Prachtig om te zien. Kerk ziet heel goed uit. De tuinen ziet heel mooi uit. De Orangerie is apart. Deze museum heb jij genoten. Leuke foto’s geworden. Fijn weekend.
Yova dan hebben we nog niet alles gezien ,want dat lukt niet op één dag! Voor jullie ook een fijn weekend!
Echternacht is werkelijk een hele mooie stad
Het is nog altijd een mooie stad ,maar de grandeur van vroeger is er niet meer. Mooie hotels zijn gesloten, winkels zijn verdwenen …
Schitterend foto’s van deze stad Magda.
Ik kom al in Echternach sedert begin de jaren ’60. Ik deed er twee maanden een vakantiejob in een hotel . Mijn broer was toen in Echternach kok en het trok me wel aan om daar twee maanden te werken ipv aan onze kust. Daar heb ik mijn man leren kennen. Hij is na een paar jaar naar België komen werken en we zijn hier getrouwd. Jaarlijks zijn we de familie blijven bezoeken! Dus ken ik de streek goed. We hebben samen Luxemburg doorkruist bij onze jaarlijkse bezoeken aan de familie.
Wat een prachtige foto’s weer, Magda. Ik ga snel bijlezen. Want met de vakantie van de kindjes is het er allemaal wat over geschoten.
Fijn weekend!
Kindjes gaan voor hé Ellen. Dat is hier nu ook met de kleinkinderen!