Het knuppelpad

Zij die hier al lange tijd komen lezen weten dat de kleinzoons elke vakantie die ze bij oma doorbrengen minstens één keertje over het knuppelpad willen wandelen. Dat pad heeft ondertussen een naam gekregen nl Wiedauwpad =wilgentenen.Wilgentenen zijn waterloten van wilgen, die worden gebruikt voor het vlechten van manden en schuttingen  (Wikipedia).Tijdens het paasverlof zijn we nog eens naar het wiedauwpad geweest . Tijdens de wintermaanden loop je dan op dit pad boven water . Het pad is begrensd met jonge wilgen die met hun voeten in het water staan. Veel water was er deze keer niet.
Op het einde van het pad wandelen we elke keer naar de zeedijk. Misschien 10 minuten wandelen . Het was koud aan zee en de wind zorgde ervoor dat we niet al te lang bleven. Dat zou je niet zeggen als je het zonnige strand ziet op de foto. Een paar fervente sporters probeerden of hun catamaran nog zeewaardig was. En de speciale kledij hing al in de open container
Maar wij verlieten het strand en keerden terug. Leuk om met dit uithangbordje uitgewuifd te worden.

 Elke keer we onder die scheve spar lopen zien we dat er weer takken afgebroken zijn. Maar de sparappels blijven nog altijd reuze groot aan deze boom!

  Strandzeilen zie je hier niet zo vaak. Blijkbaar kan het op dit stuk van het strand.

Yes , als het wat warmer wordt!! Er was in elk geval minder wind in het duingebied!

Langs een ander pad in dit duingebied  keerden we terug naar het wiedauwpad. De jongens stonden verbaasd te kijken dat een open ruimte zonder water stond . Vorig jaar was hier nog een grote plas water . Ze vonden  toch nog een drassig plekje ! En de plekken met zand waren ook kleiner geworden door de duinbegroeiing. Op het pad zelf namen ze een afslag om via een zanderige paardenroute terug naar de auto te wandelen. Ik bleef liever verder lopen op het wiedauwpad, nl de kortste weg 🙂

Een mooie wandeling  begin april tijdens het Paasverlof!

17 gedachtes over “Het knuppelpad

  1. Niettegenstaande jouw en mijn herhaalde pogingen is het nochtans fraaie woord ‘knuppelpad’ nog steeds niet in Van Dale opgenomen. We blijven het proberen.

    • Dat zijn plekjes voor mensen die buiten winkelstraten en op de zeedijk wandelen in het Zoute nog iets anders willen ;-). Vanaf dit pad kan je zo doorwandelen naar het beeld van het Keun ( Hospitality genaamd) en heb je een zicht over de Zwinvlakte. Bij mooi weer zie je Cadzand en zelfs Vlissingen.

    • Toen dit duingebied een paar jaar geleden in zijn oorspronkelijke staat werd hersteld ( afvoeren van de bovengrond zodat er weer duinen waren met zand en duingras) werden er ook verhoogde paden in hout aangelegd. Tijdens de wintermaanden vloeit al het omringende water samen in die duinpannen en loop je op een houten pad boven water.Zulke paden worden knuppelpaden genoemd. Soms staat het water tot aan de rand van dit pad en soms is er een droge vlakte. Dat fascineert beide jongens. Ja dat heb ik op mijn vorige log allemaal al verteld want we gaan daar regelmatig eens wandelen.(http://dekindertjes.skynetblogs.be )

  2. Och wat is daar heel mooi om te zien. Wat leuk dat je kleinzonen weer bij jou is. Heel gezellig. Omgeving is geweldig om te zien. Aan de strand zie je nog wat. Lekker uitwaaien aan de strand. Mooie foto’s.

    • Yova deze foto’s zijn wel genomen tijdens het paasverlof. Maar nu is het evenmin aangenaam op het strand! Vandaag de hele dag ferme regenvlagen en dan weer een poosje zonneschijn! Ik wilde fietsen maar heb de fiets maar niet uitgehaald!

    • Ja die wandeling op het knuppelpad en aansluitend een stukje strand dat doen de jongens graag. Maar lang bleven we niet op het strand er stak een ijzige wind. Dat was toen begin april.( paasvakantie)

  3. Mooi beeldverslag!
    Bij ons op ’t stand wordt er wel meer met de zeilwagens gereden, maar dat zijn dan eerder de Blokart versies. Er is hier in Oostende een Bolkart club.

    • Ja dat is zo. In elk seizoen tref je het weer anders aan. De jongens willen veel water zien want dan is het griezelig om zo vlak boven het water te wandelen. Dat is maar een paar keer gelukt. En één keer was er helemaal geen water ,bijna niet te geloven! Hoewel je op de foto’s nooit mensen ziet, wordt er daar wel veel gewandeld. Door de bochten in het pad lukt het me bijna iedere keer alsof we daar alleen zijn..

Geef een reactie