Vandaag moest ik op controle voor mijn neuspoliepen. Ik had er geen goed gevoel bij . Ik heb veel te vlug last van de sinussen als er veel wind is en zeker als die wind zo koud is. Ook altijd het gevoel verkouden te zijn en bij het opstaan hoofdpijn die wel overgaat als ik een tijdje op ben.
Mijn voorgevoel kwam uit. Niettegenstaande dagelijks sprayen was de linkerpoliep wel gekrompen maar de rechter was gegroeid. Nu moet ik twee maanden tweemaal daags sprayen  met mijn hoofd achterover gebogen. Morgen moet ik naar het ziekenhuis een neusscan laten maken. Na twee maanden valt onherroepelijk het verdict: ofwel is de poliep ferm gekrompen ofwel wordt het een kijkoperatie.
Gezien ik zo gevoelig ben voor medicatie zie ik daar vreselijk tegenop en van narcose ben ik achteraf erg misslijk.
De dokter begrijpt mijn schrik en legde uit dat hij daar echt rekening kan mee houden en alles zo kan voorbereiden dat ik  achteraf geen nevenverschijnselen krijg. Die man is zo vriendelijk en meelevend , geeft uitleg en toont  met een echo hoe die poliep eruitziet dat je al vlug zou zeggen “doe maar”.

Ik kwam ietwat beduusd buiten en had zin om even een wandelingetje te maken vooraleer in de auto te stappen. De woning van de arts is gelegen vlakbij een park. Daar ging ik even kijken want ik had vernomen dat het park zal heringericht worden.

“Park 58 dankt zijn naam aan de wereldexpo van 1958, waarbij een deel van het duingebied als park werd ingericht. Een deel van het oorspronkelijke duingebied bleef evenwel bewaard onder de vorm van schrale, vrij kalkrijke duingraslanden en duinstruweel. De flora op deze schrale duingraslanden is bijzonder rijk en bevat soorten die elders aan de oostkust nagenoeg volledig verdwenen zijn. Via een beheersovereenkomst met het gemeentebestuur is dit unieke gebiedje in beheer van Natuurpunt afd. Knokke-Heist. Het gebied is volledig vrij toegankelijk, mits het nodige respect voor de aanwezige natuurwaarden. Er is begonnen met het kappen van uitheemse struiken en kleine bomen in de duinen. De grote populieren worden daarna  verwijderd. Door het landschap meer open te maken, zullen de oorspronkelijke duinplanten meer kans krijgen en kan het duingrasland uitbreiden. Die biotoop herbergt veel zeldzame fauna, zoals de duinsabelsprinkhaan, en flora met onder meer het geel zonneroosje, kuifhyacint en grote tijm. ” (bron: gemeentebestuur) 

Behalve de ingang die met zijn pergola altijd mooi is en zeker als de klimplanten bloeien  , lijkt het park nu  meer op een slagveld. Bij de bevolking is er veel commotie geweest en zeker op een site die enkel gaat over Knokke en Heist  met oude teksten en foto’s en prentkaarten. Er werd al gedacht dat het park zou omgevormd worden tot bouwgrond voor villa’s. Maar zo ziet het er niet naar uit. Het park wordt weer een duingebied met de daarbij behorende vegetatie. Aan de andere zijde van het park houdt de watertoren de wacht!