De twee kleinzoons wilden gisteren een uitstapje doen. Niet te ver en niet te lang. Niet naar zee want het was er veel te koud. Daarenboven was de jongste nogal verkouden. Ik stelde een wandeling voor in een natuurgebied in de omgeving tussen Sluis en Aardenburg. Maar toen we uitstapten viel de wind daar erg tegen. Het was een open vlakte waar we zouden wandelen : een groot stuk landbouwgrond dat teruggegeven was aan de natuur. Er zijn waterpoelen, meertjes , duinpannen,heuveltjes en veel watervogels. Daar wilden we al langer eens gaan wandelen. Maar we deden het gisteren toch niet. De dag ervoor had de jongste nog een paar uur in zijn bed gelegen wegens zijn verkoudheid. We zouden eens rijden tot bij het huis van dochterlief. Cédric had nog niet gezien waar ze straks gaat wonen.
Het gesprek ging over familie die in deze streek geleefd heeft en ik stelde voor om eens op het kerkhof van Aardenburg te kijken. Daar liggen veel familieleden. Ook tante Regina en nonkel Clement waar ik al dikwijls over verteld heb( een zus van mijn moeder). Er staan op dit kerkhof nog grafmonumenten van eind de achttiende eeuw en dat interesseerde de jongens wel. Bij sommige lagen er zelfs nog bloemen! Een oud maar verzorgd kerkhof .
We reden dan verder naar Middelburg waar dochterlief binnenkort gaat wonen. Eerst nog een korte wandeling waar ooit de tram van Brugge naar Aardenburg reed.
Het is al een hele tijd geleden dat we daar wandelden, waar vroeger de wallen rond de stad lagen. Nu waren er opgravingen bezig om de fundamenten van die omwalling bloot te leggen. Deze werken lijken toch al een tijdje stil te liggen.
Sébastien wandelde tot bij een ijzeren doorkijkgevel en tuurde de omgeving af. Ik vroeg wat hij zocht.Hij zocht het tramhuisje dat op Nederlandse bodem zou staan. Hij had de tekst op een paneel letterlijk genomen en dacht nog het vroegere tramhuisje of restanten ervan te zullen zien.
Het had gekund maar tijdens de tweede wereldoorlog is deze streek letterlijk platgebombardeerd! Ook mijn grootouders ( langs moederszijde ) die in Middelburg woonden zijn tijdens de bombardementen gestorven.
Nog een blik op het huis en de bloeiende bloesemboom vòòr het huis en toen reden we vlug naar huis.
Maar eerst langs de Carrefour voor een snoepje bij de koffie en vòòr de jongens naar huis gingen wilden ze nog een pizza eten! De namiddag eindigde met een spelletje! Het had allemaal weinig om het lijf maar het was een o zo gezellige dag.
De paasvakantie bij oma zit erop , nu nog even bij hun andere oma langsgaan. Er waren nog uitstappen geweest maar die komen één van de dagen op de blog.
Het is niet omdat die kerselaar in de tuin van dochterlief staat, maar het is werkelijk een pracht van een boom.En wellicht op het juiste moment een foto kunnen maken!
Van dat lekkers: we hebben er niet lang overgedaan om het binnen te spelen! We vonden dat we het wel verdiend hadden na die uitstap in dat koude weer ! 🙂
Wat een magnifieke Japanse kerselaar. Die boule de Berlin, dat roomhorentje en die tompouce zien er trouwens ook magnifiek uit.
ah pizza, voor mij absoluut verboden in het kader van mij dieet.
En de zoetigheden uiteraard ook.
Een plek met geschiedenis bezocht je.
Leef je nu op water en brood?Want er is zoveel dat je niet mag eten!
Ja een beetje memory lane die dag.
de tweede week van het verlof was net iets te koud Magda
leuk dat de jongens bij je waren..
prettig weekend
Dat mag je wel zeggen. Jammer van de steeds nog erg koude wind maar we hebben er het beste van gemaakt.
Een kerkhof straalt zoveel rust uit. Als ik op bezoek ga bij papa, dan wandel ik vaak voorbij die hele oude graven en sta ik regelmatig stil om te lezen wat er op de grafsteen staat.
Het doet je beseffen hoe een leven na leven na leven gebeurt.
De parkbegraafplaats hier in Knokke-Heist is een voorbeeld van een mooi park waar je rustig kunt wandelen door en langs alle parkkamers. Graven van een paar eeuwen oud zal je hier niet vinden. Zoals ik al schreef bij Suske worden de graven in mijn ogen erg vroeg volledig geruimd. Concessie verlengingen kunnen bijna niet meer.
Da’s wel jammer eigenlijk.
altijd leuk om eens op zo’n oud kerkhof rond te kijken.
Het doet je beseffen dat reeds veel mensen ons zijn voorgegaan! En op zo’n oud kerkhof met geboorte data van eind de jaren 1700 kun je dat bijna niet vatten. Onze resten zullen ze niet meer vinden want tegenwoordig worden veel doden gecremeerd en worden de graven soms erg kort na overlijden al geruimd.
Altijd fijn als de kleinkinderen langs komen.Ze zullen het zeker leuk vinden dat je alrijd leuke dingen met ze doet
Maar ik vind zelf ook leuk 😉
het was dus een leuke dag
en je dochter gaat binnenkort blijkbaar in Nederland wonen
Merel er is ook een Middelburg in Belgie ,en is een deelgemeente van Maldegem!
Ons eerste kleinkindje is onderweg. Ik moet dus nog heel wat leren.
Hier ga je ongetwijfeld leuke inspiratie kunnen opdoen!
Dat gaat wel vanzelf zodra je dat klein boeleke in je armen houdt!