Stadhuis van Oudenaarde

Het stadhuis van Oudenaarde   staat bekend als een schoolvoorbeeld van Brabantse laatgotiek. Een prachtig gebouw maar door de werken op het grote plein ervoor en de voorbereidingen voor de Ronde van Vlaanderen was het bijna niet mogelijk een gave foto van dit gebouw te maken.

Rond het plein staan prachtige huizen met verschillende topgevels.

 De Sint Walburgakerk is de hoofdkerk van Oudenaarde en gewijd aan de H. Walburga. Het is een imposante kerk met een torenspits van 88 m hoog  die  een duidelijk herkenningspunt vormt tot ver in de omgeving. De kerk ligt vlak tegen het marktplein en rechtover  het Museum van de Ronde . We konden er echt niet naast kijken!
Men kan de hulp van de heilige Walburga aanroepen tegen hondsdolheid, hoest, pest, oogziekten, stormen, hongersnood en vele andere plagen. Zij is patrones van landbouwers, schippers, zeelui en huisdieren. Zij is tevens de beschermheilige van oa Oudenaarde.
We hebben de kerk jammer genoeg niet bezocht. Het dagprogramma was  al overladen.

Op de spits van het stadhuis staat de keizerskroon en een bronzen beeld van de plaatselijke volksheld Hanske de Krijger. Volgens de legende stond stadswachter Hanske op de uitkijk voor de komst van keizer Karel V. Maar omdat hij in slaap viel, stond de keizer voor gesloten poorten. Hij zou hierop de mensen van Oudenaarde de raad gegeven hebben om voor hun stadswachter een bril te kopen. Deze bril staat vandaag nog op het wapenschild van de stad.( Internet)Een namaak beeld van Hanske staat in de inkom van het museum.

Binnenin het gebouw is tegenwoordig het MOU-museum ondergebracht (Museum Oudenaarde en Vlaamse Ardennen), waar prachtige  wandtapijten en een grote collectie zilverwerk worden tentoongesteld. Een kleine greep van al de tentoongestelde kostbaarheden.

Ook kerkgemeenschappen hebben kunstschatten geschonken aan het museum.

De wandtapijten hangen in een hoge redelijk verduisterde en kille ruimte. De hoogte willen ze niet verlagen om het mooie dakgebinte niet weg te stoppen. Daardoor is het ook moeilijk om de tapijten bij een constante temperatuur te conserveren.
Na de uitgebreide rondleiding in het Museum wilde de gids nog een grote wandeling maken in Oudenaarde zelf, maar dat zagen we allemaal niet meer zitten.
Hij had een idee om ons nog een mooi uurtje te entertainen. Het moet gezegd de man wist het allemaal zo boeiend te vertellen dat iedereen aandachtig luisterde en keek. Hij zou ons nog een uurtje meenemen en we zouden het ons niet beklagen.

Maar dat vertel ik morgen!