Eén jaar geleden, op 22 maart 2016, viel door terreurdaden het dagelijks leven even stil . Vandaag herdenken we deze dag en zijn in gedachten bij hen die op deze dag hun leven lieten en bij het onnoemelijk verdriet van de getroffen families.
Graag zou ik deze speciale tulpen die ik gisteren kreeg voor de eerste dag van de lente aan hen willen geven. Ook aan hen die op gevaar voor hun eigen leven hun medemensen hielpen.
Laat ons hopen dat dit nooit meer gebeurt
Het gebeurde helaas weer …
Mijn buurvrouw (geen normale) werd lastig gevallen op het stationsplein hier in Oostende. Haar publieke reactie: “Ik haat die man niet, wij moeten verdraagzaam zijn”.
Ik haat ook niemand, maar wanneer mensen pijn gedaan worden mogen ze voor mijn part het kleur hebben dat ze willen. Ik ben niet zo verdraagzaam. Ik hoop dat ik nooit getuige ben van dergelijke geweldplegingen, ik riskeer domme dingen te gaan doen.
@ Aan iedereen die langskomt :
Er lijkt geen einde aan te komen… met zijn allen moeten we ons er tegen verzetten en niet toegeven aan de wil van die daders…We moeten onze lijfspreuk gebruiken …Eendracht maakt macht !
Een verschrikkelijke dag!
Een geluk dat we nog van zulk moois mogen genieten, echt schitterende tulpen heb je daar, want hoe het met de wereld verder gaat.. ik heb er een zwaar hoofd in! Ik slaap er in ieder geval al tijden weer niet meer van.. een gek in het westen, een gek in het oosten en een nog grotere gek in het zuiden (Turkije).. en die hebben dan nog niet eens iets met IS te maken.. we zitten er midden tussen, geen ver-van-m’n-bed-show meer.. maar dat werd dus vorig jaar al duidelijk.. helaas. En het was het laatste nog niet.. da’s ook duidelijk.
Groetjes.
heel trieste herinnering
en gisteren duidelijk dat er nog steeds zo’n herinneringen gemaakt worden
zal het ooit ophouden
Vandaag in London, het houdt echt niet op.
Verschrikkelijk !
Maar ik vrees er een beetje voor, net zoals Mrs B zegt, dat we het einde nog niet gezien hebben.
Ik ben alleen bang dat we het einde nog niet gezien hebben! 🙁
Verschrikkelijk wat gebeurd is.Het leven zal nooit meer zijn als vroeger maar we mogen ons niet laten opsluiten en moeten de samenhorigheid van die dag nooit vergeten.
een afschuwelijk gebeuren dat onze maatschappij grondig veranderd heeft…
groeten