…van de maand. Maar deze keer waren we niet met ons drietjes maar met vier. Het barre weer van vandaag nodigde niet uit om een wandeling te maken of lang buiten te lopen. We reden naar Brugge naar een vriendin van me (en tevens nicht van één van de twee ex collegaatjes van mij) . We waren al eerder bij haar op bezoek geweest.
Zij had gehoord dat we ons vorige maand  geamuseerd hadden met spelletjes spelen. Of we dit niet eens een keertje wilden herhalen bij haar thuis.
Dat was maar een woord. De spelletjes werden in een tas gestopt en we reden naar Brugge. Na de koffie/thee met gebakjes die wij hadden meegebracht, werd een groot ganzenspel bovengehaald. De oudste zoon heeft die lang geleden gemaakt . Hij vond het gewone ganzenspel te klein en hij maakte er eentje met 300 vakjes. En ik kan jullie verzekeren dat hij het de spelers niet gemakkelijk heeft gemaakt! Je bent er wel een tijdje zoet mee!! Zeker als je af en toe op een vakje komt waarop  je wordt teruggestuurd. Na ruim een  uur geraakten we toch op het einde.
De vriendin haalde daarna een  oud paardenspel boven  dat nog van haar grootmoeder kwam en het duurde ook enige tijd vooraleer de paarden op stal stonden.
We hebben wat afgelachen met de ah’s en oh’s als het de ene keer goed zat en een andere keer  fout liep.
Als het weer ons nogmaals parten speelt bij een volgende laatste donderdag van de maand ,dan doen we dat zeker nog eens over!! Het kan best zijn dat de groep van drie er eentje wordt met vier!