De hele week al koud en ongezellig. Het was vanmorgen -5° om 8.30 uur. En weeral die nevelige lucht . Ik hoopte dat het wat zou opklaren in de loop van de dag , maar dat deed het niet. Ik had helemaal geen zin om de deur uit te gaan en boodschappen doen was ook niet echt noodzakelijk. Voorraad genoeg in huis.
Tijdens de wintermaanden alle dagen een wandelingetje  maken om verse lucht in te ademen, raden ze aan. Verse koude lucht ja , maar of die lucht zo gezond is zoals nu bij nevelig weer ! Het ruikt naar mazout en verbrand hout… Daarenboven loopt de griep rond en ik ben al zo blij dat ik tot nu toe gespaard ben gebleven van allerlei winterkwaaltjes. Andere jaren lag ik altijd in de lappenmand in december /januari. Ik wil het deze keer zo houden. Dus liever geen drukke plaatsen opzoeken en niet gaan wandelen bij nevelig weer.

Maar niet getreurd het mooie weer zal er wel komen ! Binnenshuis is er altijd wel iets te doen. Zo heb ik een kleerkast opgeruimd -waar reservekleren liggen als de kleinkinderen op bezoek komen – op wat pyjama’s, sokken en zwembroeken na. Allemaal te klein geworden, ik kan ze beter weggeven aan mensen die het wel nog kunnen gebruiken. Als ze nu komen hebben ze reservekleren mee. Je trekt ze niets meer aan wat ze zelf niet graag zien  😉

De poetsman heeft donderdag de twee frietpotten onder handen genomen . Een werkje waar ik enorm tegenop zie. Na het bakken van oliebollen moest ik het vet wel vernieuwen. De twee potten blinken van binnen en van buiten en ik kreeg er nog een tip bij komende van zijn moeder nl een diepvrieszakje over het bedieningspaneel trekken zodat die minder vlug vettig wordt! Ik heb ‘s avonds voor mezelf een portie frieten gebakken in nieuw vet en in een blinkende frietpot!!

Zelf boende ik die dag eens extra wat meubels. Die kunnen dat verdragen met de verwarming die nu op volle toeren draait en alles laat uitdrogen. Ik liep ook rond  met een vochtige doek( ik heb daar ooit eens een log over gemaakt, welke hekel ik heb aan afstoffen. Daar kun je je eindeloos mee bezighouden…) (klik)

Maar wat ik het meest heb gedaan is verstelwerk. Dat wordt zo gemakkelijk uitgesteld . Als een van de kinderen iets te herstellen heeft begin ik er meteen aan  en neem ik alles mee wat hier ook nog te wachten ligt . Eenmaal alles gedaan, was ik tevreden over mezelf. Daar kruipt ongemerkt veel tijd in, ik deed er toch een paar namiddagen over. Daarna had ik geen zin meer om te bloggen.

En om het leuker te maken heb ik een paar keer poffertjes gebakken. Niet de klassieke bolletjes maar gewoon een klein beetje deeg in de pan waar ik pannenkoeken inbak . Het uitzicht is anders maar het is even lekker.
Zo ging ik met een pakje poffertjes op de koffie bij een lieve tante die hier een paar honderd meter verder woont. “Niks meebrengen ” zegt ze altijd als ik opbel of het haar past. Maar ze zegt nooit neen als we dan samen een kopje koffie drinken, :-). Ze is vooraan de negentig en nog  flink voor haar leeftijd.

En om deze week te eindigen heb ik super goed nieuws gekregen. Cédric is in alle vakken  met onderscheiding geslaagd in zijn examens van het 1e semester aan de faculteit geneeskunde en gezondheidswetenschappen. Dat mag toch wel even vermeld worden . Oma is trots!!!