Weeral zag ik op de kalender dat we gisteren de laatste donderdag van de maand waren. Wat zouden we deze keer doen. Vorige maand zijn we in Sluis naar het Byzarium geweest . Een knotsgekke tentoonstelling van dingen die uitgevonden of bedacht zijn en ook gemaakt werden(meestal prototypes) maar nooit echt een succes werden.
Nu hadden we alle drie niet echt zin om de kou te trotseren. Want zeg nu zelf gaan wandelen bij -5 graden en dan nog in de mist dat leek ons niet zo aantrekkelijk. Eén vriendin was jarig geweest op 1 januari en we hadden dat wel al een beetje gevierd op de vorige laatste donderdag met een cadeautje voor haar en een kopje koffie . Maar ja toen was ze in feite nog niet echt jarig.
Gezien ik toch het huis voor mij alleen heb , stelde ik voor om bij mij te komen. Zij bracht taart en cava mee en we zouden haar verjaardag nu wat uitgebreider vieren. De zon was ’s middags wel tevoorschijn gekomen maar ze kon ons niet meer bekoren. Het was en bleef toch koud en daarenboven was ze na een uurtje al weer verdwenen.
Na de taart met koffie en de oliebollen die ik gebakken had, dronken we op haar gezondheid een glaasje Cava . We waren aan het vertellen dat onze kleinkinderen tegenwoordig veel gezelschapspelletjes spelen. Zouden we dat ook eens doen?
Ik haalde wat spellen boven en we kozen voor rummikub. Het mocht niet te moeilijk zijn want we hadden al een glaasje op ,hahaha! Wat hadden we een gezellige namiddag en het was al lang donker toen er aan opstappen werd gedacht!
Met een warm hart heb ik hen uitgezwaaid. Hopelijk mogen we nog lang maandelijks een namiddagje samen doorbrengen.
We doen dit nu al sedert 2011 na een levensbedreigende ziekte van één van hen. We stelden toen voor om maandelijks samen te komen, want in feite misten we elkaar en voor de zieke was het een steun( gelukkig is ze genezen verklaard). We hadden ook zoveel jaren samen gewerkt , zij het met verschillende functies, en toen we op pensioen gingen viel het contact met elkaar grotendeels weg.
