Weeral zag ik op de kalender dat we gisteren de laatste donderdag van de maand waren. Wat zouden we deze keer doen. Vorige maand zijn we in Sluis naar het Byzarium geweest . Een knotsgekke tentoonstelling van dingen die uitgevonden of bedacht zijn en ook gemaakt werden(meestal prototypes) maar nooit echt een succes werden.
Nu hadden we alle drie niet echt zin om de kou te trotseren. Want zeg nu zelf gaan wandelen bij -5 graden en dan nog in de mist dat leek ons niet zo aantrekkelijk. Eén vriendin was jarig geweest op 1 januari en we hadden dat wel al een beetje gevierd op de vorige laatste donderdag met een cadeautje voor haar en een kopje koffie . Maar ja toen was ze in feite nog niet echt jarig.
Gezien ik toch het huis voor mij alleen heb , stelde ik voor om bij mij te komen. Zij bracht taart en cava mee en we zouden haar verjaardag nu wat uitgebreider vieren. De zon was ’s middags wel tevoorschijn gekomen maar ze kon ons niet meer bekoren. Het was en bleef toch koud en daarenboven was ze na een uurtje al weer verdwenen.
Na de taart met koffie en de oliebollen die ik gebakken had, dronken we op haar gezondheid een glaasje Cava . We waren aan het vertellen dat onze kleinkinderen tegenwoordig veel gezelschapspelletjes spelen. Zouden we dat ook eens doen?
Ik haalde wat spellen boven en we kozen voor rummikub. Het mocht niet te moeilijk zijn want we hadden al een glaasje op ,hahaha! Wat hadden we een gezellige namiddag en het was al lang donker toen er aan opstappen werd gedacht!
Met een warm hart heb ik hen uitgezwaaid. Hopelijk mogen we nog lang maandelijks een namiddagje samen doorbrengen.
We doen dit nu al sedert 2011 na een levensbedreigende ziekte van één van hen. We stelden toen voor om maandelijks samen te komen, want in feite misten we elkaar en voor de zieke was het een steun( gelukkig is ze genezen verklaard). We hadden ook zoveel jaren samen gewerkt , zij het met verschillende functies, en toen we op pensioen gingen viel het contact met elkaar grotendeels weg.
Ik heb een vriendin die in Nederland woont en ook wij spreken iedere maand af en daar kijken ook wij telkens naar uit!
Wij kijken er echt naar uit en proberen ook iedere keer iets te doen. Niet enkel koffie met een gebakje ,maar als het weer het toelaat ergens naar toe rijden om te wandelen, een museum of tentoonstelling te bezoeken. Ik maak dan een fotoalbum en daar genieten we ook weer van…
jarig zijn op 1 januari, weet niet als dat zo’n goed idee is.
Je hebt natuurlijk weinig te kiezen in de zaak.
Dat is zeker niet leuk voor haar. Daarom doen wij het nog eens extra over. Ik heb een zoon die jarig is op 1 november. “Een rotdag vindt hij want iedereen gaat dan naar het kerkhof en er wordt over niets anders dan over de doden gepraat ; Heb dan maar altijd een vrije dag op school zei hij dan.” Daarom gingen we de dag voordien naar het kerkhof en vierden we op 1 november zijn verjaardag met alles er op en eraan . En de oudste kleinzoon verjaart op 11 november ook een niet al te leuke dag met al die herdenkingen aan de oorlog! Maar ook een vrije schooldag! Nu hij groot is vraagt hij om op die dag een citytrip te doen. Dat doen ze nu al een paar jaar en daar heeft hij al meer aan! Het wordt dan zo geregeld dat ze twee nachten en drie dagen op reis zijn. Dit jaar was het Dusseldorf ,vorig jaar Rotterdam , ook Parijs kwam al aan de beurt. En het volgende weekend is er dan een koffietafel voor de familie! Kwestie om de sponsors van die citytrips te bedanken 😉
rumikub is van voor of na mijn tijd haha, van gehoord maar nooit gespeeld
O maar rummikub is al een oud spel Antje, en in veel vrijetijdsverenigingen wordt het ook gespeeld. Je hebt ook woord-rummikub
Ken niets meer van die nieuwere spelletjes Magda, wel zeeslag, monopoly, maar dan nog de oudere versie.
Oei ik lees bij MizzD hierboven dat dit toch niet zo’n recent spel is.
Moet je onderhouden die afspraak, want als je begint met het verschuiven van de weken, komt er op de duur niets van meer van in huis, en het zal wel gezellig zijn, jullie kennen elkaar al zo lang.
Haha Magda wat lees ik dat jullie even kunnen doorzagen, dat moet een mens zeker kunnen, en dat gaat tegenwoordig bij de jongere generatie helemaal niet,
groetjess
Greta ,met mijn eigen kinderen had ik geen tijd om gezelschapsspelletjes te spelen ,maar ze waren met drie en hadden ook een zwerm vriendjes die hier over de vloer kwamen. Ze hadden ma en pa niet nodig om spelletjes te spelen! Het is pas met de kleinkinderen dat de spelletjes weer boven kwamen,ook monopoly heb ik veel met Cédric en Sébastien gespeeld. De oudste zoon had vroeger zelf eens een reuze groot ganzenspel gemaakt ,want hij vond de originele veel te klein . Zijn ganzenspel kon soms twee uur duren eer je uit was!!
Dat ene vrouwtje met kanker kon bij ons eens haar hart luchten wat ze thuis niet kon om haar familie niet droevig of ongerust te maken. Ook toen opa op sterven lag kon ik bij hen terecht . Je wist dat het onder ons bleef en zo’n vertrouwen is goud waard.
Ik ken de naam van het spel wel, we hadden het vroeger thuis ook, maar ik kan me echt niet herinneren het ooit gespeeld te hebben.. weet ook niet waarom. Misschien omdat het met cijfertjes is.. ik hou niet zo van spelletjes met cijfertjes hahahhaaa!
Maar zo eens samenkomen met goeie vriendinnen is altijd leuk natuurlijk.. ik merk dat elke keer als ik met m’n oude schoolvriendinnen samenkom ook, maar dat is maar eens in de twee, drie jaar zo ongeveer. We zéggen altijd dat we het vaker moeten doen, maar het komt er nooit van. We schríjven elkaar wel nog zo af en toe tussendoor.. vooral als er speciale dingen gebeuren, zoals nu laatst een vriendin tot twee keer toe aan haar hand geopereerd moest worden. dan houden we elkaar zo een beetje op de hoogte hè.
Groetjesss!
Het is ook gemakkelijk voor ons drie omdat we alle drie in dezelfde stad wonen. Vanaf het begin hebben we een dag in de maand uitgekozen die voor ons paste en we houden ons eraan. Het is zelfs geweten bij de huisgenoten” aja het is weer de laatste donderdag van de maand”
Maar ook met de studiegenoten van het Lyceum hebben we dat indertijd zo afgesproken: Elk jaar op de eerste zondag van de maand maart is er reünie. De klassetitularis van toen zorgt dat we elk jaar als geheugensteuntje een uitnodiging krijgen . Dat noemen ze in mijn familie “vrouwtjesdag”. Tel maar eens hoelang we dit al doen . We waren allemaal 18 jaar toen we het Lyceum verlieten!! En nooit is dit gebeuren onderbroken geweest!!!
Het is de eerste keer dat we een gezelschap spelletje speelden en het is ons goed bevallen. Zullen we zeker nog doen. Maar als het weer goed is hou je ons niet binnen, hahaha!
Pure nostalgie , dat is het inderdaad. Met mijn eigen kinderen had ik er de tijd niet voor maar met de kleinkinderen worden er tot heden regelmatig spelletjes gespeeld.
Wat een leuke traditie!
Pure nostalgie.. zo’n spelletjes namiddag.
Dat is wel een tof die maandelijkse bijeenkomst!!!!! grtjes
Ja dat is inderdaad erg tof en weet je, we waren vroeger al close en nu kunnen we bij elkaar al eens “doorzagen” als we problemen hebben of in de put zitten. Het feit dat je het eens kun vertellen lucht al op en maakt het probleem ook bespreekbaar.
Zeker leuk en als je vanaf de eerste keer een vaste dag kiest dan gaat het . De dag of een paar dagen ervoor bellen we mekaar op om te zien wat we gaan doen. En dat doen we nu al vanaf 2011. De zomermaanden slaan we regelmatig over omwille van kleinkinderen die opgevangen worden. Maar verleden jaar konden we einde juli toch samenkomen .
rummikub.. het klinkt wel moeilijk Magda..
maar ik zou niet weten wat het is
prettige dag
oei dat is een gat in je cultuur Willy 🙂 . Een heel eenvoudig spel maar o zo leuk als gezelschapsspel. https://nl.wikipedia.org/wiki/Rummikub
Wat een leuke maandelijkse traditie!
we kijken er iedere keer naar uit. Want we proberen ook steeds iets te bezoeken. Zo hebben we indertijd tot aan Oostende de Kunsttriënnale” Beaufort” tentoonstellingen bezocht. Met de tram was dat héél goed te doen. Maar tijdens de wintermaanden durven we al eens gewoon thuisblijven( meestal bij mij omdat ik alleen ben)