De kerstboom is weer afgebroken en de dozen met de kerstballen, kransen, lichtslingers, kerstbeelden en versieringen zijn weer op de zolder geplaatst tot volgend jaar. Ik mis de boom en de lichtjes en de kerstversieringen een beetje. Het maakte het zo sfeervol in huis tijdens die lange avonden.
Gedurende de feestperiode nam ik een massa kerstfilms op . Zo lekker stroperige verhalen over de Kerstman die hier en daar een beetje helpt aan een happy end . En dan de films die regelmatig terug komen zoals Annie, the Sound of Music, Mary Poppins en oudere films die langgeleden kaskrakers waren.
Op nieuwjaarsdag werd en wordt er al jarenlang gekeken naar het Nieuwjaarsconcert. Dit jaar was het niet anders. Ik was bij mijn vriendin en terwijl we een aperitief dronken en gezellig zaten te babbelen speelde de TV. Ik nam er een paar foto’s van.
We gingen niet uit eten toen het concert was afgelopen maar schoven aan tafel met haar kinderen en hun vriend /vriendin. De muisjes in de tuin keken toe! Er stonden er een heleboel op de scheidingsmuurtjes met de tuin. Echt grappig.
En het feestmaal mocht er zijn zowel op oudejaarsavond als op nieuwjaarsdag oa riz de veau, fazant, vis, ijstaart, kersttaart…
Een wandeling maken in het nabijgelegen bos zoals andere jaren zat er niet in . Het was grijs en regenachtig!
Lang geleden toen mijn ouders nog leefden gingen we op nieuwjaarsdag uit eten. Mijn broer was kok in een groot restaurant en omdat hij er bijgevolg nooit kon bij zijn hadden mijn ouders besloten om dan wat later naar het restaurant te gaan zodat het drukste van het service zou voorbij zijn. En zo keken we altijd eerst naar het Nieuwjaarsconcert en daarna reden we richting restaurant. De drie kinderen waren nog klein en mijn broer had ook drie kinderen . De uitbaatster zorgde ervoor dat de kinderen soep met balletjes kregen en kip met appelmoes. In die tijd gebeurde het dikwijls dat het gesneeuwd had en we namen dan sledes mee wanneer het sneeuwde of kinderfietsjes als het droog weer was. De kinderen konden zich uitleven op de grote parking naast het restaurant terwijl de ouders en grootouders een aperitief dronken, een voorgerecht aten en aan het hoofgerecht kon mijn broer dan mee aanschuiven. Terwijl de andere gasten in het restaurant aan het dessert begonnen.
Het werd een jaarlijkse traditie , zelfs als de kinderen al groot waren en met tegenzin meegingen.Het duurde hen allemaal te lang . Ze kregen dan geen kindermenu meer en vonden zich ook te groot om buiten te spelen. Tja zo uren op een stoel zitten… de gsm bestond nog niet en elektronische spelletjes evenmin!
