In de tuin van het Cultuurcentrum Scharpoord in Knokke-Heist werd onlangs een beeldengroep van Fred Bellefroid onthuld. Het kunstwerk is een eerbetoon aan de vier stichters, allen reeds overleden, van Scharpoord. Zij staan er vlak vòòr het gebouw dat zij in de jaren 70 hebben laten optrekken. Toen vond ik het Cultuurcentrum een lelijke betonnen blok. Maar met de jaren heeft die betonnen blok een ziel gekregen , het is een open huis geworden. Of komt het misschien omdat je eraan went?
foto van internet
De bronzen beelden stellen wijlen burgemeester Eugène Mattelaer met zijn dichtbundel “Nooit de moed opgeven” in de hand voor(helemaal rechts op de foto) , cultuurschepen Eric Ruysschaert met de onafscheidelijke sigaar en zijn strikje( eerste rechts van de bank), Toon Ghekiere voorzitter van de Cultuurraad ( helemaal links) )en Robert Willems( in het midden),voorzitter van de beheerraad van de openbare bibliotheek met zijn eeuwige boekentas in de hand .
In 1968 namen de vier het initiatief om een cultuurcentrum op te richten. Dat werd tussen 1970 en 1975 gebouwd aan de Meerlaan. Sinds de opening groeide Scharpoord uit tot een toonaangevend cultuurhuis.
Het plan om deze vier personen te eren met een beeldengroep kwam van wijlen eerste schepen Maxim Willems( zoon van Robert Willems), die zelf tijdens zijn 25-jarige ambtstermijn het Cultuurcentrum verder uitbouwde tot wat het nu is. Een plaats waar je kan binnenwippen als je zin hebt in een kop koffie, naar de bibliotheek wilt gaan, een tentoonstelling wilt zien of een film ,of een theaterstuk. Je kunt er cursussen volgen, en ook aan sport doen… ( bron oa. HLN).
Beeldengroep is zeker apart om te zien. Best wel mooie beelden. Net echt. Dit is wel bijzonder om te zien daar.
Ja het is best mooi en zeker omdat bepaalde personen héél goed herkenbaar zijn.
lang geleden dat ik er nog eens kwam.
Mooi die beeldengroep, voegt wat waarde toe aan de omgeving.
Moet je beslist eens terug bezoeken. Er zijn regelmatig tentoonstellingen. Altijd de moeite om eens te gaan kijken!
Mooi die beelden zo bij het bankje
Ja een mooie homage aan deze vier mensen. Jammer dat de vroegere burgemeester Mattelaer niet zo erg gelijkend is. Hij was zo’n innemend man en had voor iedereen een vriendelijk woord. Hij stak de mensen een hart onder riem en gaf hen zijn bekende gedicht :
Nooit de moed opgeven
Kun je niet vliegen, loop –
Kun je niet lopen, ga –
Kun je niet gaan, kruip –
maar blijf nooit stilstaan
nooit dalen immer opgaan
Kun je niet lachen, glimlach –
Kun je niet glimlachen, wees toch blij –
Kun je niet blij zijn, wees tevreden –
maar nooit de moed opgeven
en immer voorwaarts streven
een mooi eerbetoon Magda.
ik ben er lang geleden eens geweest, toen men die “krabben” van Panamarenko in de kijker zette..
prettige avond
Mensenlief ,was me dat een miskoop. Die krabben maakten een hels lawaai als ze bewogen en de omwonenden klaagden er zelfs over. Ik weet niet waar het nu staat maar in elk geval niet meer in het zegemeer!!
CC Scharpoord is echt wel een bezoekje waard en je kunt er in de gezellige cafetaria lekker eten of koffie drinken als je een tentoonsntelling hebt bezocht ( zelfs een bezoek aan de cafetaria alleen is al leuk 🙂 )
Mooi gedaan, gezellig om erbij te gaan zitten en een foto te maken. Ik zou er zo de hondjes al bij zetten, al zouden die misschien gaan blaffen op die mannen rond zich. Groetjes
PS, eindelijk heb ik de link naar je nieuwe blog gewijzigd. XXX
Hey Chrisje fijn dat je de weg hebt gevonden. Ja een foto tussen die bekende mannen,dat zal ik zeker eens doen bij een volgend bezoek aan Scharpoord!
Leuk gedaan vind ik.. vooral omdat de mannen blijkbaar allemaal vereeuwigd zijn op een heel persoonlijke manier, een beetje speels ook, niet maar stram op een rijtje.
En je kunt er nog bij gaan zitten ook hè! 🙂
Groetjesss!
Ja het is een originele manier om die mensen die zoveel gedaan hebben voor cultuur in hun eigen stad te vereeuwigen. Ik heb ze alle vier goed gekend.