Na een “probleemloze ” reis( mag ik wel zeggen zo zonder identiteitskaart ) reden we met de Aerobus naar ons hotel. We waren niet de enigen die op dat ogenblik incheckten in het hotel dus dat duurde wel eventjes voor we met onze bagage naar onze respectievelijke kamers konden .
Het hotel Mundial in de wijk Rossio is ideaal gelegen om van daaruit overal naar toe te gaan met metro en tram!( en hiervoor hadden we een driedaagse vervoerskaart aangekocht. Misschien prijzig 37 euro per persoon , maar we hebben er zeker gebruik van gemaakt)
Toen we toekwamen zag ik een vriendin uit het hotel komen en ik vertel echt de waarheid, niets dan de waarheid. Zonder dat we van elkaar wisten boekten we dezelfde reis, zaten we op hetzelfde vliegtuig en logeerden we in hetzelfde hotel. Een paar dagen vòòr we naar Lissabon reisden kwamen we dit van elkaar te weten! Van toeval gesproken!!!
Héél veel hebben we samen niet kunnen doen, want onze dagindeling was al op voorhand geregeld. Maar samen ontbijten kon nog net!!
Hotel Mundial gezien van de voorzijde en vanuit de hoogte toen we een kasteel bezochten.
Vlug onze warme kleren uit om luchtiger kleren aan te trekken en dan het hotel uit om iets te gaan eten. Het was al in de namiddag en we kozen we voor een broodje kaas/hesp . We zouden ’s avonds wel warm eten. Geen tijd te verliezen want we wilden toch nog iets zien vóór het donker werd.
We trokken naar de Elevator San Justa. (klik) op wandelafstand gelegen van ons Hotel. De constructie is geheel uit ijzer opgebouwd en rondom versierd met neogotische figuren en is 45 m hoog. Eerst werkte de lift met stoomaandrijving en later met elektriciteit. Op het eerste platform had je een prachtig zicht over de stad. Mits betaling kon je langs een wenteltrapje nog iets hoger. Dit hebben we niet gedaan( eentje van de vriendinnen had hoogtevrees en we waren al blij dat ze zover was meegegaan).
Terug beneden( in feite de 1e verdieping) wandelden we door de wijk en zagen de prachtige kerk zonder dak nl het Carmoklooster met kerk. We zouden die later bezoeken maar wegens tijdsgebrek geraakten wij er niet meer. De foto rechtsonder is van internet, de andere foto’s zijn van mij. De ruïnes van de gotische kerk zijn vandaag het bewijs van de aardbeving in Lissabon in 1755.(klik)
We wandelden verder door een kleurrijke wijk met gezellige pleintjes , huizen in snoepjeskleur of met prachtige tegeltjes bekleed,
met mooie winkeltjes in smalle straatjes.
met muzikanten op onverwachte plaatsen en ik heb even binnen gegluurd bij een kapper.
Maar het was bijlange nog geen avond en het mooiste moest nog komen…..dat is echter voor morgen .
ik spoed mij al om naar het mooiste te gaan kijken.
37 euro vind ik helemaal niet prijzig.
In NYC betaal je 31 dollar voor een week, en over Londen gaan wij zwijgen. Daar verdoe je een fortuin aan openbaar vervoer.
Bij iedere uitstap met ons zessen doen we dit en met een goede kaart erbij kun je eindeloos rondreizen: we deden het in Londen, Parijs ,Rotterdam en Portugal. En gebruik maken we ervan ,wees maar zeker. Alleen voor de trein moet je nog betalen en die is niet zo duur. Londen is inderdaad het duurste in de rij.
Fijn om zo met jou mee te wandelen en al een beetje in de sfeer te komen
Vraag gerust als je iets meer wilt weten Merel!
‘Au bonheur des dames’ vind ik een bijzonder intrigerende benaming voor een winkel. Wat zouden ze daar verkopen? vraag ik me af en het lijkt me beter om hieromtrent mijn fantasie niet de vrije loop te laten. Misschien dat ik straks even bij internet te rade ga om uitsluitsel te krijgen.
Benjamin wil je wel geloven dat ik het niet meer weet. Ik vond het zo’n mooie naam en dan niet op een ijzeren bord of zo. Gewoon in de muur zelf. ’t Zal wel een damesartikel geweest zijn 🙂
De naam is ontleend aan de titel van een roman van Emile Zola. Vroeger was het een parfumerie. Tegenwoordig is het een trendy boetiek van dameskleding.
Je bent me vóór Benjamin. Ik wilde het opzoeken want ik was niet meer zeker of het om beauty artikelen ging of kleren. Het was ook zo druk in die smalle straat en oppassen waar je stond was de boodschap. Jij hebt het dus al gevonden, hoef ik niet meer te zoeken,dankjewel!!
je was in goed gezelschap aan het ontbijt Magda..
je foto’s roepen voor mij mooie herinneringen op…
dat wenteltrapje heb ik ook niet gedaan , ik vond het daar te druk..
ik kijk al uit naar het vervolg
prettige dag
Ja dat was zeker gezellig om elkaar daar te zien. Zij woont in Brussel en ik aan de kust en dan ontbijten we samen in Lissabon,hahaha!
Wij zijn nooit in Lissabon geweest. In begin hadden jullie problemen mee met intiteitskaart. Dat is zeker niet leuk. Gelukkig konden weer verder. Leuk van je vriendin. Jullie vermaken zich wel. Wat mooi al die foto’s. Er zijn zoveel gebouwen te zien daar. Leuke winkels hebben daar.
Echt problemen hebben we niet gehad met die IK en voor de rest was het een heerlijke vakantie.
Nog nooit In Lissabon geweest (wel in Porto), dus ik kijk m’n ogen uit! Héél mooie foto’s van die ’toren’.. vooral met dat licht in de top.
Echt wel toevallig dat je Emmy tegenkwam.. maar dat is een echte Lissabon-fan hè, dus de kans zat erin! haha!
Ik kijk al uit naar het vervolg van je verslag!
Groetjesss!
Ja Emmy is een vaste klant in Lissabon! Vooral haar man voelt zich er thuis. Hij is een zuiderling van afkomst en dat trekt aan hé.
mooi
lissabon is zo gezellig en tof, toch zeker het oude deel
Dat is zo , het oude gedeelte van Lissabon bruist van het leven. Lissabon vind ik veel intiemer dan Barcelona. Beiden even mooi
maar elk met een ander karakter.
Leuk verslag. Ik ben ook even binnen geglipt bij een kapper in Alfama.
Al hoewel wij al zo veel keer in Lissabon waren is er toch nog heel veel te ontdekken.
Met de jaren is het ook veel meer toeristisch aan gelegd geworden.
Er is inderdaad zo veel te zien dat je gerust vele keren terug mag gaan om weer wat te ontdekken dat je nog niet hebt gezien.
Het mag dan toeristischer geworden zijn de mensen zijn er overal erg vriendelijk.
Wat wij zo fijn vinden aan de Portugezen is hun eenvoud (simpliciteit) en vriendelijkheid. Zowel hier als ginder. Daarom houden we er zo veel vrienden aan over.
Je slaat de nagel op de kop Emmy. Je voelt je er onmiddellijk thuis.