Toevallig zijn we met de senioren deze week ook naar een bos geweest ! En wat voor een bos! We hebben er maar een klein stukje kunnen doorwandelen. In feite moet je er een dag voor uittrekken maar ja dit was een namiddaguitstap en onder leiding van een ervaren gids deden we een bospaddenstoel wandeling. Het was die dag erg frisjes. Het bleef droog tot het einde van de wandeling. Daarna was het huiswaarts rijden in de gietende regen.
Maar eerst bezochten we nog een mooie tearoom”De Muze” . Landelijk gelegen en zeker een bezoekje waard. Het ligt niet ver van de autoweg Aalter -Maldegem.
Niemand van onze senioren rijdt tegenwoordig graag via de werken aan de A11 naar huis en zeker niet in de gutsende regen. We deden aan carpooling.
“Het Drongengoedbos is het grootste aaneengesloten bos van Oost-Vlaanderen. Dit 750 hectare groot bos- en natuurgebied strekt zich uit over de gemeenten Ursel (Knesselare) en Maldegem. Het bos met zijn vele fraaie dreven en heiderelicten is de ideale uitvalsbasis voor uren wandel- en fietsplezier. Natuurpunt bezig een deel van het Drongengoedbos terug in zijn oorspronkelijk staat te herstellen. Vroeger was het grotendeels heide en venen en die worden nu terug aangelegd.”
In dit bos hebben we veel soorten paddenstoelen gezien. De gids maakte ons wegwijs waar en bij welke bomen bepaalde paddenstoelen groeien. Hier enkele voorbeelden.
We wandelden er niet alleen. Het is herfstverlof en veel ouders met kinderen wandelden eveneens in het bos. Nu eens kleurrijke lanen en dan weer kale gedeelten met veel mos.
Op de eerste foto hierboven heeft Natuurpunt terug poelen gemaakt die werken als overstromingsgebied. Sedertdien is er geen overlast meer van water in Ursel en omgeving.
Een herderin heeft in dit gebied een 200tal schapen en er lopen ook paarden . Zij gaat met telkens een groot aantal schapen op pad en begeleidt hen te paard.
Als afsluiter van de wandeling en om de kilte uit onze kleren te krijgen een stuk warme appeltaart met koffie of thee.
de paddo’s vieren hoogtij in het bos.
Een overvloed aan paddenstoelen in alle kleuren in dit bosrijk gebied. Volgens de gids is deze streek voor zijn verscheidenheid van paddenstoelen bekend.
Schitterend bos daar Magda en prachtige paddenstoelen heb je gefotografeerd.
Ik had van dit domein nog nooit gehoord. Een groot stuk werd lange tijd gebruikt door het leger, nu zie je nog betonwegen liggen. Maar de laatste jaren zijn de natuurverenigingen volop bezig om overal de natuur terug te brengen zoals het vroeger was. Dit bos zou bekend zijn voor de variatie van paddenstoelen.
Ziet er als een zalig bos uit.. en da’s in de herfst altijd goed wandelen. Dat bewijzen onder andere je mooie paddenstoelenfoto’s wel!
Groetjesss!
Het is inderdaad een groot domein ,met veel bomen en stukken heide. Ze doen er alles aan om het zo te houden. Wij liepen grotendeels dwars door het bos (wat voor velen echt niet zo gemakkelijk was) en niet op de paden. Want daar troffen we de meeste paddenstoelen aan.
een mooie variatie aan paddenstoelen daar
We waren een ietsje te laat om de paddenstoelen in al hun glorie te kunnen zien, zei de gids. Maar ik vond het toch de moeite waard. Hij noemde al de namen maar dat kon ik echt niet allemaal zo onthouden. Een paar paarse waren al helemaal speciaal. Op de foto zie je het kleur niet zo goed.
Wat leuk dat je met senioren wezen wandelen in de bos. Deze bos was heel groot om te wandelen. Je hebt mooie foto’s gemaakt. Warme appeltaart ziet heerlijk uit. Gelukkig schappen hebben mooie plekje om te grazen.
Fijne week.
Het was een echte herfstdag toen we er wandelden maar gelukkig bleef het droog tot we terug aan de auto kwamen. Het is altijd gezellig om met de senioren op stap te gaan.
de muze.. spreekt tot de verbeelding Magda..
goed dat ze aan natuurherstel doen…
vrijwilligerswerk dat men gerust eens in de kijker mag zetten..
leuke foto’s
fijne zondafavond
Ik ga er zeker eens terug naar het bos en naar de Muze :-)) In het bos zelf is een tearoom maar die was die bewuste dag gesloten.
De restanten van het militair gebruik( zoals banen en opslagplaatsen) zijn nog terug te vinden in het bos en er zijn daar nog ergens ook twee landingsbanen. Maar veel heeft de gids er verder niet over verteld. Meer vind je op google!
Die appeltaart ziet er verrukkelijk uit, maar van mij mag daar een flinke klodder slagroom bij (en ’s zomers zelfs een stevige bol vanille-ijs.) Christenen zielen, wat ben ik toch een ‘smoefelgat’!
Helaba, je moet die naam aan mij overlaten, want iedereen zegt dat ik een smoefelgat ben!!
Wat ijs erbij had ik niet afgeslagen maar ik ben nogal argwanend geworden van slagroom. Zodra er
daar “stijfsel” inzit kan ik maagpijn krijgen en dat doen veel bakkers omdat room anders vlug uitloopt.