De treurwilg had een snoeibeurt nodig. Na ruim vijf jaar was het hoognodig dat de boom eens volledig gesnoeid werd. Al die jaren werden de lange slierten ingekort en hier en daar een dikke tak afgezaagd. Maar nu was de tijd gekomen om de boom helemaal kaal te zetten. Deze morgen werd er begonnen , ja ik zeg wel begonnen want het einde is nog niet in zicht. Het weer is spelbreker geweest.
De dag begon zo mooi en ik hoopte dat de regenbuien die vanaf het Westen werden voorspeld , zouden wachten tot in de namiddag. Aanvankelijk was het enkel wat miezeren maar met het verstrijken van de uren begon het onophoudelijk te regenen, nu eens zachtjes en dan weer hard .
Bij de start had mijn neef die het karwei kwam doen pech met de kettingzaag. De ketting viel er af en bleef vastzitten in de boom. Ik had in het voorjaar een nieuwe ketting laten opleggen, dus versleten was die zeker niet. Gelukkig kreeg hij de ketting er weer op.
Het leverde toch een mooi plaatje op: de kettingzaag bleef in de boom hangen. Eerst werd de stekker losgemaakt want met elektriciteit weet je maar nooit!
Vier enorme dikke takken zijn afgezaagd en op de foto hieronder hadden neef en ik al veel opgeruimd. Hij zaagde de dikke takken kleiner en ik knipte de dunnere takken met een snoeischaar korter en bracht ze naar de aanhangwagen.
We zijn gestopt ’s middags want het regende af en toe teveel . Na de middag reed neef met twee ladingen vol naar het recyclagepark en een buurman nam de dikke takken mee voor brandhout. Nu moet de andere helft van de boom nog gedaan worden. Wanneer ? Dat zal van het weer afhangen. Als de boom kaal is toon ik wel een foto ervan!
